Wiersz publikujemy z zgodą autora. Wykorzystano ilustracje z jego profilu społcznościowego.
jednyma bòskô nôtëra da kraftny głos
cobë sóm z se grzëmiôł pòstrzód lëdów
drëdżima głos do szpôsów
cobë lëdzy wëdwignął ze swiata smãtków
a jô wcyg w głowie czëjã le twój mądri głos
co chcôł nama dac përznã wiãcy cwëkù
w tëch latach strachù
ë twòjégò trëdu
bë nie bëłë niewôrtné te zgrôwë
bë z historią më szlë òkòma
pòstrzód felów
jaczé dërch le wkół sã na swiece dzeją
të òstôwiôsz nama te ùczbë
a më cë spiéwómë
do ùzdrzeniô
do òbôczeniô
na drëdżi rôz
na drëdżi rôz
